Tiktak tiktak

De laatste twee weekenden van oktober zijn nog prachtig en waar we kunnen werken we aan de boot. Er komen elke week wel wat nieuwe klussen bij maar we weten er ook steeds wel wat weg te werken waardoor de lijst onder controle blijft.

Dit weekend de veiligheidsluiken gemonteerd. We hebben luiken laten maken van geperforeerd staal zodat er wel frisse lucht naar binnen kan, maar ongenode gasten buiten blijven. We kunnen de luiken zowel van buiten op slot doen (als we niet aan boord zijn) als van binnen (als we aan boord zijn) en in geval van nood kunnen we ze als het goed is redelijk makkelijk van binnen openmaken.

Daarnaast ook maar eens gekeken hoe ons Jordan Series Drogue (JSD) er nu eigenlijk uitziet en hoe we deze het beste kunnen opbergen in de lanceertas.  De JSD is bedoeld voor echt extreme weersomstandigheden en gebruiken we als laatste middel in een storm. Onze stormtactiek zal zijn om voor de wind (dus met de wind van achteren) weg te varen, mits we ver genoeg van de kust af zijn. Om te voorkomen dat we hard van een golf af surfen waardoor we dwars op de golven kunnen komen te liggen en bij een volgende golf om zouden slaan, zullen we achter de boot de JSD uitgooien. De JSD bestaat uit een lijn van zo’n 100m met daaraan 139 kleine parachuutjes vastgemaakt.

Aan het einde van de lijn komt een gewicht die de lijn met de parachuutjes onder water moet houden. Als het goed is zorgt deze drogue er voor dat de boot wordt afgeremd tot een snelheid van 1,5 tot 2 knopen (ca. 3 km p/u) en dat de kont van de boot op de golven blijft liggen. Als de boot vanaf de top van een golf normaal naar beneden zou surfen, wordt deze nu tegengehouden door de lijn met de parachuutjes. Een soort horizontaal bungeejumpen. De bemanning kan dan binnen gaan zitten om de storm uit te zitten en hoeft niet meer te sturen. 

Misschien dat we ‘m een keer gaan uitgooien om te oefenen, maar we hopen ‘m eigenlijk nooit nodig te hebben.

Verder hebben we gewerkt aan de bevestiging van de jerrycans die we mee willen nemen voor extra diesel en benzine. We maken deze vast aan de steigerdelen die we eventueel ook als loopplank kunnen gebruiken als we een keer in een haven liggen met de kont naar de wal.

Ten slotte zijn we aan het oefenen geslagen op de naaimachine om een hoes te maken voor ons beeldscherm buiten en voor ons tweede anker (Fortress FX-55). Oke…haute couture is het niet, maar wel superleuk als het ongeveer wordt wat je in je hoofd hebt.

Zo tikt er weer een weekend weg en realiseren we ons dat het nu nog maar een maand of 6 duurt voor vertrek. Over 2 weken is de vertrekkersdag van de vereniging voor toerzeilers. We hebben er veel zin in en zijn benieuwd om te zien wie we allemaal gaan ontmoeten!

//WL2K Drie landen op 1 dag en eindelijk fruits de mer!

Vrijdag 5/8 vroeg in de ochtend vertrokken uit Nieuwpoort. In kolonne. We waren duidelijk niet de enige die hadden zitten wachten op een weergaatje. Het plan was nogal wisselvallig - eerst maar eens de zandbanken van Duinkerken voorbij en daarna zien we wel. Toch nog wel een goeie 4/5Bft aan wind met bijpassende golven.

De zandbanken liggen langs de gezellige industriestrook van Duinkerken met in de verte de aanblik van de grote ferryhaven van Calais. Beide niet echt wat we in gedachten hadden. Tussen deze twee plaatsen ligt Gravelines. Dit ziet er vanaf zee leuk uit maar het is pas 10u 's ochtends als we er langs varen dus dat lijkt ons nog wat vroeg om te stoppen.

Even voor Calais besluiten we over te steken naar Dover. Dat is bezeild en vanaf daar hopen we een gunstiger positie te hebben op de Normandische kust met al die zuidwestenwind. Het kruisen van de shipping lanes gaat prima al blijft het toch altijd wel een indrukwekkend gezicht als je met je kleine bootje een gaatje moet zien te prikken tussen al die grote zeeschepen en ferries. Een beetje alsof je op je fietsje de A2 tussen A'dam en Utrecht moet oversteken. Eerst komen ze vanaf de ene kant, dan mag je even bijkomen op de middenberm en hop door voor het 2e stuk.

Lekker dom hadden we geen rekening gehouden dat we het laatste stuk richting Dover stroom tegen hadden. In combinatie met een lekker opgebouwd zeetje resulteert dat in een snelheid van 1.2 knoop per uur (dan doe je dus 7 uur over 10 km en dan kan je nog beter gaan lopen). In opdracht van Dover Port Control moesten we ook nog plankgas voor een ferry de havenkom in varen ('come in at your best speed please!') dus blijdschap alom toen we eenmaal in een box lagen.

De ochtend er na alweer vroeg op en om half 7 de haven uit richting Boulogne. Hele mooie dag varen. Windje van achteren, zonnetje er bij, zeeschepen opgeroepen op de marifoon om de koers te overleggen en vijf makrelen aan de haak (toen zijn we maar gestopt met vissen). 's avonds dus heerlijke gerookte makrelenmousse in de kuip. De haven in Boulogne is niet de mooiste maar op een of andere manier raak je er altijd makkelijk aan de praat met andere boten die er liggen. Wij komen er best graag en hebben dit keer ook maar eens het museum in het fort in het ommuurde centrum bezocht nu we de dag er na toch verwaaid bleven liggen.

Op maandag 8/8 weer verder richting zuidwesten. Eerst verjaardagsontbijt voor Floor en daarna haar cadeautje... een 10 uur durend ritje in de Calypso van Boulogne richting Le Treport. Pffff....we weten nu weer hoe een washandje zich voelt na een rondje centrifuge.
Staand lukte het beste om de maag onder controle te houden maar om dat nou 10 uur lang te doen???? Heel blij toen Le Treport in zicht kwam al gingen we wel met knikkende knieën richting haveningang met de herinnering aan dezelfde haven 2 jaar geleden. Toen hadden we als gevolg van de sterke stroming van de Summerwind een andere kermisattractie gemaakt - de botsautoin plaats van de Calypso. Dit keer kwamen we wel heelhuids door de sluis en we hebben 's avonds heerlijk fruits de mer gegeten en ons verbaasd dat andere boten die we spraken en zo fantastich zeilen vonden. We hebben onze zeebenen zeker in Amsterdam laten liggen..

Dinsdag 9/8 bruut gewekt om 05u45 (u leest het goed!) zodat we om half 7 door de sluis kunnen. De sluiswachter ws bang dat we anders vast zouden te komen zitten in de havenkom die geheel droogvalt bij laag water.
Hele mooie zonsopkomst en fijn bezeild koersje. We gaan zitten voor een goeie 40 mijl richting Fecamp. Het vroege opstaan breekt ons een beetje op dus we doen om de beurt hazeslaapjes maar verder is het een hele mooie tocht. De wind is wel fris en zo kan het gebeuren dat de een in korte broek en t-shirt aan bakboord zit terwijl de ander met 2 jassen, een muts en capuchon aan stuurboord zit te vernikkelen. Gelukkig is er overgebleven zelfgebakken verjaardagscake om het leed te verzachten.

We redden het net niet om de hele rit in 1 meegaand tij te klaren en de laatste 9 mijl hebben we dan ook stroom tegen. We houden dapper vol maar gooien na 2 uurtjes toch maar de motor aan, Fecamp is in zicht.

We zullen vanavond wel op tijd ons bedje in duiken want het meedogenloze ritme van het tij zal ons morgen opnieuw om 6u ons bed uit jagen. Op naar de Seine baai!!

//WL2K Gadverpillekes

Hoe vaak we ook Rob de Nijs' klassieker draaien, het wordt maar geen zomer! Of misschien morgen dan toch? We liggen inmiddels sinds maandag verwaaid in Nieuwpoort en lopen iedere dag trouw naar het havenkantoor - 'doet u nog maar een nachtje, de Summerwind, B20'. Het uitermate vriendelijke havenpersoneel kijkt ons medelijdend aan.

Vanaf Vlissingen voeren we zaterdagochtend uit richting België. Zonnetje, wind en opkruisend zagen we de Nederlandse kust langzaam verdwijnen en Zeebrugge en de Belgische kustflats langzaam verschijnen. We waren vast van plan om het toch zeker tot Nieuwpoort te redden of misschien wel Duinkerken. De dag er na zou er ook nog goede wind staan die ons dan het hoekje om bij Calais zou brengen waarna de Normandische kust aan onze voeten zou liggen. Het geschiedde echter anders..

Het opkruisen ging langzamer dan gehoopt en toen we na twee rakken eigenlijk niet zo heel veel waren opgeschoten, besloten dat we in Oostende zouden stoppen om dan op zondag weer verder te gaan. Omdat we al redelijk in de buurt zaten maar Oostende niet bezeild was, dachten we dat laatste stukje wel even er heen te tuffen. Rrrrrrikketikketik.....rrrrrikketik.....rrrrr....hmmm, de motor start niet. Startaccu leeg? Even een andere accu proberen. Helpt niet. Nieuwe accu proberen. helpt ook niet. Is het de startmotor? Goeie tik er op. Helpt ook niet. Wat nu? Eerst maar eens een slag naar buiten maken op zee en opties overwegen. Voor de zekerheid even met de verzekering gebeld hoe het zit met naar binnen slepen. Uiteindelijk Oostende Kustwacht opgeroepen met de vraag of wij assistentie kunnen krijgen om de haven in te komen als we zelf op zeil naar de havenmonding komen. Oostende Kustwacht is zeer behulpzaam en schakelt de hulp in van een sleepdienst van de jachtclub in het Montgomerydok die ons een mijl voor de haveningang tegemoet komt varen en ons het laatste stukje op sleeptouw neemt. Met een stuur- en vliegwerk meren we af in de haven. Onze sleper heeft een bedrijf in motortechniek en is graag bereid om ons maandag verder te helpen.

Zondag is een gedwongen rust en rommeldag. Met een beetje pijn in het hart zien we een hele goede zeildag aan ons neus voorbijgaan, maar het is lekker weer en Oostende biedt wel echt vakantiesfeer. Casper sleutelt alvast de startmotor er uit en Cedric (onze sleper) komt nog even langs om die te testen. De startmotor werkt nog dus daar zit het probleem niet in. Uiteindelijk blijkt de dag er na dat onze accu's toch meer versleten zijn dan gedacht en omdat we al een paar dagen niet aan de walstroom hebben gelegen hebben ze te weinig power om te starten. Nieuwe accu aangesloten en we kunnen weer gaan! Om een uur of 1 varen we weg uit Oostende. Nu echt op weg naar Duinkerken!

We moeten opnieuw opkruisen en daar zijn we niet echt dol op en onze Summerwind is er ook niet echt voor gemaakt. De wind trekt steeds wat verder aan en we komen langzaam aan bij de zandbanken die voor en bij Duinkerken liggen. Zeilen is dan geen optie meer omdat je goed tussen de tonnen moet blijven en de koers is recht tegen de wind in. We starten de motor en kijken het even aan. Na een klein half uur houden we het voor gezien. We hebben geen zin om nog 3 uur tegen de golven in te stampen, draaien 180 graden om en richten de boeg op Nieuwpoort. Daar waren we eindelijk voorbij!!! Met de wind in de rug keert de rust terug aan boord en we meren een uurtje later af.

En sindsdien checken we om het uur de weerberichten, we fietsen eens naar het dorp en dutten en lezen wat. We gaan naar de visafslag en kopen heerlijke tongetjes die we lekker opbakken. Waar eerst nog een gevoel van verzet overheerst en alle (over)ambitieuze opties worden overwogen, daalt langzaam het besef in dat het niet gaat om de bestemming maar om de trip zelf. Nu is het donderdagavond en als het goed is zal morgenochtend de wind voldoende afgenomen zijn om uit te varen. Frankrijk, Isle of Wight, Engelse Oostkust, niks is bezeild. Dus ons plan is om geen plan te maken en maar te zien wat morgen ons brengt. Zon op ons snuit en wind in ons haar en dan is het goed!

//WL2K Niets is zo veranderlijk als....?

Wij dus! Staande Mast Route of buitenom - volgens mij zijn we wel 8x keer van plan veranderd. Uiteindelijk besloten om toch echt via de SMR te gaan en we lagen woensdagavond een beetje voorslaapjes te doen totdat we om 21u genoeg hadden van het wachten. "Zullen we toch buitenom gaan?" vroeg Floor voorzichtig. "Dat is goed" zei Casper. En zo geschiedde.
Hop motor aan en op naar IJmuiden. Om half 12 door de sluis samen met de Blauwe Pinquin waarvan we het boek hebben gelezen (Dat pakken ze je nooit meer af) over hun wereldomzeiling in 3 jaar. Zij op weg voor een weekendje op en neer naar Engeland (zij liever dan wij met de weersvoorspellingen) en wij dus op weg naar Stellendam.

Het eerste stuk tusen de pieren is altijd hobbelig en met de hardere wind van eerder die dag en een kouwe zeilstart zo in het pikkedonker, was het een beetje onwenning en kielekiele. Gelukkig kalmeerde de zee en bleef de wind inderdaad kalm zodat er geen emmers nodig waren toen we stuurloos en motorloos voor Scheveningen rondklotste omdat iemand vergeten was de dagtank aan te zetten en de startaccu het niet meer deed. Ach, even inkomen noemen ze dat toch?

In het Slijkgat richting Stellendam en daarna op het Haringvliet kon er gezeild worden, heerlijk! Uiteindelijk hadden we een beetje pech met de Haringvlietbrug die ze letterlijk voor ons neus dichtgooiden voor de stremming tussen 15u30 en 18u30 en toen besloten we dat het wel even mooi was voor de eerste etappe. De wind was inmiddels ruim boven de 20 knopen (een goeie Bft 5) en wij zijn naar binnen gevlucht bij WSV De Hitsert in Zuid Beijerland. Een gezellige vereningingshaven waar je eten aan boord kan bestellen en waar ze zelfs boodschappen doen voor je als je dat wilt! Dat eten ging nog net naar binnen maar daarna vielen de luiken dicht.

Vrijdagochtend om 9u vertrokken - die Haringvlietbrug zouden we dit keer niet missen! Om 10u opent hij voor het eerst en dan liggen wij er voor. Op de genua zijn we er zo en we moeten dan nog een half uur rondjes draaien. Na de brug meteen door naar de Volkeraksluizen. Altijd spannend om onder een brug door te varen die 18,5m hoog is als je zelf ongeveer 18m bent... Op het Volkerak stond de wind pal tegen. Er waren wel wat die hards tegen de wind in aan het opkruisen maar met de beroepsvaart in de vaargeul moet je dan zo vaak overstag dat dat voor ons bijna op werken zou gaan lijken en we hebben ten slotte vakantie. Motoren dus.
Het Volkerak vonden we niet heel bijzonder maar het weer was ook niet zo gezellig met die harde wind. Na de Krammersluizen komen we op voor ons weer meer bekend vaarwater - de Oosterschelde. Ook hier weer veel tegenwind dus het is af en toe wel even doorbijten en denken aan de Franse baguetjes, kaasjes en fruits de mer waar we naar onderweg zijn en die we als het goed is over een paar dagen onder handbereik hebben.

Na een beetje wikken en wegen over de te volgen route besluiten we uiteindelijk om via de Zandkreeksluis en het Veerse meer door het Kanaal door Walcheren naar Vlissingen te gaan. We zijn verbaasd over hoe mooi het Veerse meer eigenlijk is met al die eilandjes en veel groen. Een Nederlands ankerparadijsje! In de sluis bij Veere komen we een (recreatief) sloeproei gezelschap tegen van heren van alle leeftijden. Een gezellig stel dat nog aardig doorroeit - we hadden best wat moeite om ze af te schudden op het kanaal.

De sluiswachter in Veere had ons verteld dat we het beste de Stationsbrug van 20u20 in Middelburg konden halen omdat het daarna lang wachten zou worden. Dat gaf ons precies een half uur om daar te komen en dus zijn we plankgas door het kanaal gegaan. We hebben de brugwachter opgeroepen in de hoop dat hij rekening met ons zou houden maar hij gaf ons weinig hoop. Uiteindelijk denken we dat hij toch een oogje heeft dichtgeknepen want pas om 20u22 ging de brug open en die 2 minuten hadden wij net nodig om de brug te halen. Dankjewel brugwachter van Middelburg!

Na een lange dag varen hebben we om 21u30 een plekje aan een kade in Vlissingen gevonden. Nog een biertje in de kuip en wat weerberichtjes bekijken voor de komende 2 dagen. Met het idee dat we morgen door kunnen naar Nieuwpoort in Belgie of wellicht ook wel Duinkerken in Frankrijk vallen we in slaap.

//WL2K Toch de Staande Mast Route

Kleine update - omdat de wind toch langer harder door blijft staan, hebben we besloten om toch niet via zee te gaan vannacht en de SMR te nemen. Voor alles een eerste keer. We hebben geluk want toevallig is er vanavond net een gaatje in de stremming van de Schinkelbruggen. Na vandaag weer t/m 3 augustus gestremd.
Nog maar even een dutje doen en rondeen uurtje of 10 weg.

Bijna vakantie!

Woensdag 27 juli 2017, 06u47

Laatste dagje werken! 's Ochtends net wakker meteen de weerkaarten checken. De voorspellingen zijn gelukkig niet echt veranderd de laatste 24 uur. Dat betekent: geen Staande Mast Route maar via zee richting Stellendam. Gepland vertrek uit Amsterdam is 16u30 zodat we om 19u00 net na de stremming door de sluis bij IJmuiden kunnen. Wie weet nog even een paar uurtjes zeilen voordat de wind (als het goed is) inzakt. Heel veel zin!

Hemel(se)vaart

Lang naar uitgekeken en weersvoorspellingen bestudeerd. En alle beloftes werden waargemaakt. Hemelvaart 2016 was een topweekend om te zeilen!

Woensdag (4 mei) einde van de middag druppelde de bemanning van de Summerwind en de Bear(e) langzaam aan boord. Wegens beperkte bediening van de Schellingwouderbrug was het in ieder geval voor de Summerwind zaak om op tijd door de Oranjesluis te schutten. Om half 6 gingen de trossen los en kon de pret beginnen. Via het IJ richting de sluis lagen we ruim op tijd voor de brug te wachten. In verband met dodenherdenking draaide de brug om 20u20 ipv 20u00. Daarna doorgetuft tot Durgerdam en daar voor anker gegaan met Bear langszij.

Donderdagochtend nog wat fris maar met een trui aan precies warm genoeg om lekker buiten in de kuip te kunnen ontbijten. Iets na 10-en zagen we een grote stoet zeilboten vanuit de richting van de Schellingwoude komen. Voor ons het signaal om de zeilen te hijsen om koers te zetten naar Enkhuizen.


Eindelijk al onze nieuwe zeilen gebruiken! We begonnen met grootzeil en de nieuwe genua op een halvewindse koers. De wind kakte af en toe wat in tot onder de 10 knopen. Een goed excuus voor ons om de gennaker uit te gaan proberen! Een beetje uitvogelen of we het nu allemaal goed hadden uitgedacht met alle lijnen en lieren, maar al snel stond het zeil. Wauw!!

De wind was donderdag niet heel constant en op een gegeven ogenblik trok 'ie aan naar 15+ knopen. Op een aandewindse koers met de gennaker op, werd dit toch wat veel van het goeie – het lukte niet meer om de boot af te laten vallen. Met het verlies van onze spinnaker afgelopen zomer nog vers in het achterhoofd, dachten we allebei hetzelfde…omlaag met dat zeil!!! We moeten duidelijk nog wat vertrouwen op doen met het zeil, maar na de schoot voldoende te hebben gevierd, ging de snuffer vlot omlaag en keerde de rust aan boord weer terug. Even evalueren wat we volgende keer anders moeten doen en toen maar op naar het volgende zeilstand: genua in combinatie met de werkfok.

Uiteindelijk zakte de wind helemaal in en hebben we voor de laatste 5 mijl naar de sluis de motor gestart. Uiteindelijk lagen we tegen een uur of 4 voor anker in de kom bij de haven van Enkhuizen. De temperatuur was inmiddels behoorlijk opgelopen dus het was goed toeven in de kuip met een landingsbiertje. Daarna naar de kant voor nog een borrel bij 't Ankertje en een hapje eten. Het was gezellig druk in Enkhuizen en de terrassen zaten vol. Uiteindelijk redelijk op tijd onder de wol – zo'n eerste dag weer zeilen maakt rozig.

Vrijdagochtend eerst langs UK De Vries om nog wat spullen op te halen. De zak voor onze buitenboordmotor was klaar, net als de hoes voor de werkfok en de hoes voor de tubes van de bijboot. Toen alles eenmaal geregeld was, zijn we op pad gegaan. Weer terug richting Markermeer met Volendam als bestemming. 's ochtends stond er nog een aardige bries maar inmiddels was dat wat minder geworden en gedurende de middag zou de wind nog verder afnemen. Uiteindelijk op een half/aandewindse koers richting Volendam. Het was heerlijk zeilen met een lekker warm windje en volop zon. Eenmaal in Volendam zijn we in het dorp gaan liggen met zicht op de dijk. Gezellig in de kuip mensen kijken. Daarna een rondje door het dorp gemaakt en nog even bij 't Havengat gezeten voor wat Texels bier. Na een goede maaltijd aan boord opnieuw niet heel laat naar bed.

Zaterdag beloofde opnieuw een hele mooie dag te worden. Lekker rustig opgestaan en wat boodschappen gedaan. Het was meteen al goed warm en veel wind was er niet. Tegen half 11 het water op. Niet meer dan 4 of 5 knoopjes wind maar met de gennaker op maakten we nog net 2 knopen snelheid. Toen de wind nog verder inzakte hebben we de motor gestart en zijn rechtstreeks richting Paard van Marken gekacheld. Inmiddels was de wind iets meer aangetrokken en konden we met gennaker en grootzeil weer vooruit richting Muiden. Het weer was werkelijk fantastich. Heerlijk warm windje van inmiddels 12 tot 18 knopen. Dit keer de gennaker op tijd vervangen door genua en we gingen als een trein. Vlak voor de haven van Muiden de zeilen laten zakken en een plaatsje gezocht aan de Herengracht. Landingsbiertje bij Ome Ko op het terras en later nog een hapje eten.

Zondagochtend komen Roy, Eef en hun 3 jongens aan boord. Volle bak dus! Opnieuw stralend zonnig weer. Eenmaal de haven uit varen we aan de wind langs Pampus. Tycho en Liam sturen allebei de boot en dat kunnen ze echt al supergoed. Als de wind echt goed gaat doorzetten tot boven 20 knopen vallen we af tot ruime wind en zetten koers richting Amsterdam. Inmiddels draait de Schellingwouderbrug overdag weer volgens het normale schema en dat is maar goed ook want het is behoorlijk druk. Ook op het IJ is het gezellig druk met bootjes. Tegen een uur of 2 liggen we weer op onze plek in Amsterdam. Dirk en Sharon hebben de smaak duidelijk te pakken en volgen wat later. We sluiten een topweekend af met nog een borrel aan boord. Hoeveel weken ook al weer tot aan de vakantie??

De klussenlijst slinkt (en groeit en slinkt en..)!

We zijn al weer een paar maanden verder sinds ons laatste vaartochtje rond de jaarwisseling maar we hebben niet helemaal stil gezeten. Inmiddels lijkt het voorjaar echt aangebroken dus dat betekent dat we de tweede winter aan boord hebben overleefd!! Het nieuwe vaarseizoen is aangebroken en we zien de eerste passanten al weer binnenkomen. We zijn nog steeds superblij met onze tent over de kuip en kunnen al regelmatig 'buiten' ontbijten of borrelen.

We hebben de wintermaanden gebruikt om weer de nodige klussen te doen aan boord:

• ·         Nieuwe steun voor de buitenboordmotor;
• ·         Watermaker installeren (bijna klaar!);
• ·         Panelen van de navigatiehoek vervangen;
• ·         Lijnenplan opgesteld en nieuwe lijnen gekocht (nu het splitsen nog goed onder de knie krijgen);
• ·         Geleiders voor de tackline gemonteerd;
• ·         Beschermende kleedjes voor de zithoek genaaid;
• ·         Buitentafeltje geschuurd en opnieuw in de lak gezet.

Met Hemelvaart staat ons eerste tochtje voor 2016 gepland en we kunnen niet wachten want dan kunnen we eindelijk ook de rest van onze nieuwe zeilen gaan proberen. Met name de gennaker roept ons regelmatig toe vanuit de zeilzak (hijs mij, hijs mij!). Voor die tijd willen we de installatie van de watermaker helemaal af hebben en willen we ook nog een lier monteren op de mast zodat we onze bijboot makkelijker van en op het dek krijgen.

We lezen ook druk mee op alle sites van zeilers die onderweg zijn en vooral ook van de zeilers die aankomend voorjaar/zomer gaan vertrekken. We lezen de verhalen met gezonde jaloezie maar halen er ook de nodige goede tips vandaan. Dat betekent nieuwe toevoegingen aan de kluslijst..

Voorlopig reiken onze plannen dit jaar niet verder dan de Kanaaleilanden en/of Normandië en misschien Bretagne maar ook daar kunnen we ons erg op verheugen!

SY Summerwind gaat winterzeilen!

Aangemoedigd door het hardnekkig uitblijven van echt winterweer, overwegen we in november om rond Kerst en Oud&Nieuw ook maar eens richting Terschelling te varen om te zien hoe daar de jaarwisseling wordt gevierd. Altijd wel verhalen gehoord en gelezen dat het daar een gezellige drukte is rond die tijd van het jaar. Na overleg met de zeilmaker blijkt het te lukken om voor Kerst ons nieuwe grootzeil te leveren en dat trekt ons definitief over de streep: SY Summerwind gaat winterzeilen!

Na een gezellige kerstavond in Weert varen we op eerste Kerstdag de haven uit richting Durgerdam. Motor is warmgedraaid, klaar om de lijnen los te gooien, maar toch lijkt er nog iets te ontbreken….oja, een stuurwiel is toch wel handig maar die ligt nog in onze opslagbox. Half uurtje later dan toch vertrokken en via het IJ varen we richting de Oranjesluizen.

We worden meteen geschut en liggen net voor het donker en de eerste druppels in Durgerdam. De haven is dicht en we kunnen het terrein niet af, maar met de kachel aan en de koelkast gevuld is het binnen goed toeven. We maken een pan chili en lezen wat.

Tweede kerstdag om een uur of 9 varen we weg richting Enkhuizen. We willen een briefje achterlaten voor de havenmeester maar die blijkt al aanwezig te zijn. Hij is zo blij met onze post dat we het havengeld niet hoeven te betalen. Naarmate we dichter bij Enkhuizen komen trekt de wind goed aan. De windmeter geeft regelmatig meer dan 30 knopen aan maar gelukkig hebben we 'm schuin van achteren en gaat het met alleen een gereefde genua (voorzeil) allemaal prima. We roepen tegen een uur of 2 het Naviduct op maar krijgen geen gehoor. Dan vallen ons ook pas de dubbelrood lichten op (dat betekent dat de sluis niet draait). Ojee, moeten we nu hier de nacht doorbrengen? Met de harde wind pal op de kont liggen we op zich prima, maar wat stroom zou wel lekker zijn voor de kachel en de ontvochtiger. We hebben altijd de Webasto kachel nog die op diesel draait, maar liever zouden we in de haven van Enkhuizen liggen.

Na enig speurwerk hebben we uitgevonden dat de sluis op afroep draait en dat je 4 uur van te voren een aanvraag moet doen. Een telefoontje met de planning dan maar. Na enig overleg is een van de heren in Den Oever bereid om in de auto te springen en naar Enkhuizen te komen om ons te schutten en een uur later zijn we er door. Weer wat geleerd! Afmeren in de sluis is nog redelijk pittig met deze harde wind maar gelukkig lukt het zonder kleerscheuren middels het leggen van een spring. In Enkhuizen gaan we even opwarmen in de Mastenbar en maken daarna een grote pan stampot.

De ochtend daarna doen we het rustig aan. De wind is nog altijd pittig maar zal als het goed is in de loop van de ochtend/middag afnemen. Tegen een uur of 12 vertrekken we richting Kornwerderzand. Opnieuw een ruime koers en om het onszelf zo comfortabel mogelijk te maken varen we opnieuw alleen op de genua. Al kunnen we dat nieuwe grootzeil ongeveer horen roepen!!! Om een uur of 4 meren we af aan de wachtsteiger bij Kornwerderzand met toestemming van de sluiswachter om daar de nacht door te brengen. De wind is inmiddels afgenomen en we genieten buiten in de kuip van een gluhwein en warme chocomel.

28 december schutten we om half acht door de sluis en varen het Wad op. Het is heerlijk weer. Windkrachtje 3, opkomend zonnetje en behalve wat vogels bijna niemand op het water. De zeilen gaan omhoog en we staan ons blij te vergapen aan ons nieuwe grootzeil. Het is maar een mijl of 10 naar Harlingen dus veel eerder dan ons lief is zijn we op plaats van bestemming. Gedurende de dag zien we verschillende boten richting Terschelling vertrekken en balen we af en toe heel even dat we niet op het water zitten. Later vandaag zullen Esther en Kay aan boord komen om de komende dagen met ons mee te varen dus daar zullen we toch op moeten wachten. We brengen de dag door met wat rondwandelen door Harlingen en het doen van wat boodschappen.

29 december gooien we om 9u los uit de Noorderhaven. Door de 2 bruggen heen en op naar Terschelling. Het weer is nog steeds heel lekker: windkrachtje 3 a 4 en zonnig. We hebben ervoor gekozen om de aanbevolen vertrektijd te negeren omdat we anders pas tegen een uur of 2 zouden hoeven te vertrekken. We verkiezen daglicht boven stroom mee en met deze omstandigheden lijkt dat een goede keuze. De route naar Terschelling is geheel bezeild variërend van aan de wind tot pal voor de wind.

 

We zien meer boten richting de eilanden gaan. Om een uur of 2 liggen we vast aan de steiger op Terschelling. Kuiptentje opgezet en de landingsborrel kan beginnen! Daarna op zoek naar een pizzeria. Uiteindelijk lopen we eerst West-Terschelling door om na een uur lopen de pizzeria halverwege Midsland te vinden. Hmm, misschien volgende keer de routeplanner toch maar op 'te voet' instellen want dit was beslist langer lopen dan 3 tot 4 minuten… Gelukkig smaakt de pizza goed. De wandeling terug eindigt met uitzicht op de haven waar veel van de boten prachtig verlicht zijn. We slapen goed die avond.

De volgende twee dagen verkennen we Terschelling verder te voet en op de fiets. Het weer is ons gunstig gezind (behalve als we wind tegen hebben op de fiets). We doen royaal boodschappen en kaasfonduen aan boord. Lekker ontspannen dagen zo vlak voor oud & nieuw. De jaarwisseling zelf verloopt rustig. Geen wilde danspartijen of feesten – we weten dat op 1 januari de wekker al om 7u afgaat om een gunstig tij te pakken richting het IJsselmeer.

Nieuwjaarsochtend is het zo goed als windstil. Het is nog donker als we wegvaren maar de vaargeul is goed verlicht. We varen in een heerlijk zonnetje richting Harlingen. We proberen eerst nog dapper te zeilen, maar uiteindelijk geven we het op en gaat toch maar de motor aan. Het is een mooi gezicht om die hele rits boten uit de haven van Terschelling te zien vertrekken. Het lijken er zeker wel een stuk of 50.

Het schutten bij Kornwerderzand gaat voorspoedig en op het IJsselmeer kan er redelijk snel gezeild worden. Enkhuizen is net bezeild. Langzaam trekt het wel dicht en wanneer het donker wordt, lijkt het ook nog wat mistig te worden. Uiteindelijk liggen we tegen een uur of 6 in de Compagnieshaven. We bellen met het Naviduct om een tijd af te spreken om er morgen doorheen te gaan. Volgens de sluiswachters is dat allemaal lastig en kunnen we beter vanavond doorvaren. Dat zien we met het huidige zicht en de harde wind en het aantal uren dat we al gevaren hebben toch niet meer zitten. Het lukt uiteindelijk toch om een tijd af te spreken voor zaterdagochtend: 7 uur, au!

Enkhuizen is redelijk uitgestorven maar we doen toch nog wat biertjes bij 't Ankertje, eten een warme hap en duiken ons bed in met het vooruitzicht van een bitse ochtend. Het waait een stevige windkracht 5/6 de volgende ochtend en het is donker en nat. We varen richting het Naviduct en willen aanleggen aan de wachtsteiger. De eerste keer gaat dit mis omdat we bolder net missen aan hoger wal. Uiteindelijk waaien we overdwars tussen de wachtsteigers terug richting Enkhuizen om daar te draaien en een nieuwe poging te wagen. Haha, gelukkig is het donker en is er niemand zo gek om op dit tijdstip al op het water te zitten!

Poging 2 gaat beter en we kunnen redelijk snel daarna door de sluis richting Volendam. De nachtblinde stuurman ziet helaas niet alle onverlichte boeien… Aanvankelijk moeten we motorzeilen omdat we het anders niet redden zo scherp aan de wind, maar later kan de motor toch nog even uit. We zijn blij als we in de marina liggen en we de kachels aan kunnen zetten en lekker warm kunnen douchen. We lopen nog even door Volendam en gaan lekker aan het Texelse bier met bitterballen.

3 januari – laatste dagje van deze tocht. We vertrekken om 8 uur in de hoop dat we dan net even een paar uur minder harde wind zullen hebben. Het regent/miezert maar het wordt gelukkig wel snel lichter. Het Paard van Marken is snel in zicht. We hebben nog een discussie over welk baken nu eigenlijk het mooiste is in Nederland en de competitie bestaat uit het Paard, de vuurtoren van Westkapelle en de vuurtoren van Hellevoetsluis (die laatste vindt de meerderheid van de bemanning geen serieuze kandidaat). Er komt geen winnaar.

Amsterdam is niet bezeild maar we zijn te lui om op te kruisen met dit weer. We hijsen het grootzeil met een tweede rif er in zodat we wat druk in het zeil hebben als we hoog aan de wind richting Vuurtoreneiland tuffen. Kunnen we meteen eens ervaren hoeveel zeil we dan eigenlijk nog maar op hebben staan. Na Vuurtoreneiland kunnen we weer zeilen richting de Oranjesluizen. Daar moeten we even wachten voor we aan de beurt zijn. Om 12u liggen we weer in onze box in de haven en hoewel het fris is, is het weer wel wat opgeklaard en is er volop bedrijvigheid met mensen die hun boot aan het poetsen zijn. De voorjaarsschoonmaak begint vroeg dit jaar!

We kijken terug op een fijne week waarin we volop hebben kunnen zeilen en we gelukkig niet van de boot af zijn gevroren. Zeker voor herhaling vatbaar en een supergoed begin van 2016!