SY Summerwind gaat winterzeilen!

Aangemoedigd door het hardnekkig uitblijven van echt winterweer, overwegen we in november om rond Kerst en Oud&Nieuw ook maar eens richting Terschelling te varen om te zien hoe daar de jaarwisseling wordt gevierd. Altijd wel verhalen gehoord en gelezen dat het daar een gezellige drukte is rond die tijd van het jaar. Na overleg met de zeilmaker blijkt het te lukken om voor Kerst ons nieuwe grootzeil te leveren en dat trekt ons definitief over de streep: SY Summerwind gaat winterzeilen!

Na een gezellige kerstavond in Weert varen we op eerste Kerstdag de haven uit richting Durgerdam. Motor is warmgedraaid, klaar om de lijnen los te gooien, maar toch lijkt er nog iets te ontbreken….oja, een stuurwiel is toch wel handig maar die ligt nog in onze opslagbox. Half uurtje later dan toch vertrokken en via het IJ varen we richting de Oranjesluizen.

We worden meteen geschut en liggen net voor het donker en de eerste druppels in Durgerdam. De haven is dicht en we kunnen het terrein niet af, maar met de kachel aan en de koelkast gevuld is het binnen goed toeven. We maken een pan chili en lezen wat.

Tweede kerstdag om een uur of 9 varen we weg richting Enkhuizen. We willen een briefje achterlaten voor de havenmeester maar die blijkt al aanwezig te zijn. Hij is zo blij met onze post dat we het havengeld niet hoeven te betalen. Naarmate we dichter bij Enkhuizen komen trekt de wind goed aan. De windmeter geeft regelmatig meer dan 30 knopen aan maar gelukkig hebben we 'm schuin van achteren en gaat het met alleen een gereefde genua (voorzeil) allemaal prima. We roepen tegen een uur of 2 het Naviduct op maar krijgen geen gehoor. Dan vallen ons ook pas de dubbelrood lichten op (dat betekent dat de sluis niet draait). Ojee, moeten we nu hier de nacht doorbrengen? Met de harde wind pal op de kont liggen we op zich prima, maar wat stroom zou wel lekker zijn voor de kachel en de ontvochtiger. We hebben altijd de Webasto kachel nog die op diesel draait, maar liever zouden we in de haven van Enkhuizen liggen.

Na enig speurwerk hebben we uitgevonden dat de sluis op afroep draait en dat je 4 uur van te voren een aanvraag moet doen. Een telefoontje met de planning dan maar. Na enig overleg is een van de heren in Den Oever bereid om in de auto te springen en naar Enkhuizen te komen om ons te schutten en een uur later zijn we er door. Weer wat geleerd! Afmeren in de sluis is nog redelijk pittig met deze harde wind maar gelukkig lukt het zonder kleerscheuren middels het leggen van een spring. In Enkhuizen gaan we even opwarmen in de Mastenbar en maken daarna een grote pan stampot.

De ochtend daarna doen we het rustig aan. De wind is nog altijd pittig maar zal als het goed is in de loop van de ochtend/middag afnemen. Tegen een uur of 12 vertrekken we richting Kornwerderzand. Opnieuw een ruime koers en om het onszelf zo comfortabel mogelijk te maken varen we opnieuw alleen op de genua. Al kunnen we dat nieuwe grootzeil ongeveer horen roepen!!! Om een uur of 4 meren we af aan de wachtsteiger bij Kornwerderzand met toestemming van de sluiswachter om daar de nacht door te brengen. De wind is inmiddels afgenomen en we genieten buiten in de kuip van een gluhwein en warme chocomel.

28 december schutten we om half acht door de sluis en varen het Wad op. Het is heerlijk weer. Windkrachtje 3, opkomend zonnetje en behalve wat vogels bijna niemand op het water. De zeilen gaan omhoog en we staan ons blij te vergapen aan ons nieuwe grootzeil. Het is maar een mijl of 10 naar Harlingen dus veel eerder dan ons lief is zijn we op plaats van bestemming. Gedurende de dag zien we verschillende boten richting Terschelling vertrekken en balen we af en toe heel even dat we niet op het water zitten. Later vandaag zullen Esther en Kay aan boord komen om de komende dagen met ons mee te varen dus daar zullen we toch op moeten wachten. We brengen de dag door met wat rondwandelen door Harlingen en het doen van wat boodschappen.

29 december gooien we om 9u los uit de Noorderhaven. Door de 2 bruggen heen en op naar Terschelling. Het weer is nog steeds heel lekker: windkrachtje 3 a 4 en zonnig. We hebben ervoor gekozen om de aanbevolen vertrektijd te negeren omdat we anders pas tegen een uur of 2 zouden hoeven te vertrekken. We verkiezen daglicht boven stroom mee en met deze omstandigheden lijkt dat een goede keuze. De route naar Terschelling is geheel bezeild variërend van aan de wind tot pal voor de wind.

 

We zien meer boten richting de eilanden gaan. Om een uur of 2 liggen we vast aan de steiger op Terschelling. Kuiptentje opgezet en de landingsborrel kan beginnen! Daarna op zoek naar een pizzeria. Uiteindelijk lopen we eerst West-Terschelling door om na een uur lopen de pizzeria halverwege Midsland te vinden. Hmm, misschien volgende keer de routeplanner toch maar op 'te voet' instellen want dit was beslist langer lopen dan 3 tot 4 minuten… Gelukkig smaakt de pizza goed. De wandeling terug eindigt met uitzicht op de haven waar veel van de boten prachtig verlicht zijn. We slapen goed die avond.

De volgende twee dagen verkennen we Terschelling verder te voet en op de fiets. Het weer is ons gunstig gezind (behalve als we wind tegen hebben op de fiets). We doen royaal boodschappen en kaasfonduen aan boord. Lekker ontspannen dagen zo vlak voor oud & nieuw. De jaarwisseling zelf verloopt rustig. Geen wilde danspartijen of feesten – we weten dat op 1 januari de wekker al om 7u afgaat om een gunstig tij te pakken richting het IJsselmeer.

Nieuwjaarsochtend is het zo goed als windstil. Het is nog donker als we wegvaren maar de vaargeul is goed verlicht. We varen in een heerlijk zonnetje richting Harlingen. We proberen eerst nog dapper te zeilen, maar uiteindelijk geven we het op en gaat toch maar de motor aan. Het is een mooi gezicht om die hele rits boten uit de haven van Terschelling te zien vertrekken. Het lijken er zeker wel een stuk of 50.

Het schutten bij Kornwerderzand gaat voorspoedig en op het IJsselmeer kan er redelijk snel gezeild worden. Enkhuizen is net bezeild. Langzaam trekt het wel dicht en wanneer het donker wordt, lijkt het ook nog wat mistig te worden. Uiteindelijk liggen we tegen een uur of 6 in de Compagnieshaven. We bellen met het Naviduct om een tijd af te spreken om er morgen doorheen te gaan. Volgens de sluiswachters is dat allemaal lastig en kunnen we beter vanavond doorvaren. Dat zien we met het huidige zicht en de harde wind en het aantal uren dat we al gevaren hebben toch niet meer zitten. Het lukt uiteindelijk toch om een tijd af te spreken voor zaterdagochtend: 7 uur, au!

Enkhuizen is redelijk uitgestorven maar we doen toch nog wat biertjes bij 't Ankertje, eten een warme hap en duiken ons bed in met het vooruitzicht van een bitse ochtend. Het waait een stevige windkracht 5/6 de volgende ochtend en het is donker en nat. We varen richting het Naviduct en willen aanleggen aan de wachtsteiger. De eerste keer gaat dit mis omdat we bolder net missen aan hoger wal. Uiteindelijk waaien we overdwars tussen de wachtsteigers terug richting Enkhuizen om daar te draaien en een nieuwe poging te wagen. Haha, gelukkig is het donker en is er niemand zo gek om op dit tijdstip al op het water te zitten!

Poging 2 gaat beter en we kunnen redelijk snel daarna door de sluis richting Volendam. De nachtblinde stuurman ziet helaas niet alle onverlichte boeien… Aanvankelijk moeten we motorzeilen omdat we het anders niet redden zo scherp aan de wind, maar later kan de motor toch nog even uit. We zijn blij als we in de marina liggen en we de kachels aan kunnen zetten en lekker warm kunnen douchen. We lopen nog even door Volendam en gaan lekker aan het Texelse bier met bitterballen.

3 januari – laatste dagje van deze tocht. We vertrekken om 8 uur in de hoop dat we dan net even een paar uur minder harde wind zullen hebben. Het regent/miezert maar het wordt gelukkig wel snel lichter. Het Paard van Marken is snel in zicht. We hebben nog een discussie over welk baken nu eigenlijk het mooiste is in Nederland en de competitie bestaat uit het Paard, de vuurtoren van Westkapelle en de vuurtoren van Hellevoetsluis (die laatste vindt de meerderheid van de bemanning geen serieuze kandidaat). Er komt geen winnaar.

Amsterdam is niet bezeild maar we zijn te lui om op te kruisen met dit weer. We hijsen het grootzeil met een tweede rif er in zodat we wat druk in het zeil hebben als we hoog aan de wind richting Vuurtoreneiland tuffen. Kunnen we meteen eens ervaren hoeveel zeil we dan eigenlijk nog maar op hebben staan. Na Vuurtoreneiland kunnen we weer zeilen richting de Oranjesluizen. Daar moeten we even wachten voor we aan de beurt zijn. Om 12u liggen we weer in onze box in de haven en hoewel het fris is, is het weer wel wat opgeklaard en is er volop bedrijvigheid met mensen die hun boot aan het poetsen zijn. De voorjaarsschoonmaak begint vroeg dit jaar!

We kijken terug op een fijne week waarin we volop hebben kunnen zeilen en we gelukkig niet van de boot af zijn gevroren. Zeker voor herhaling vatbaar en een supergoed begin van 2016!