Vrijdag 5/8 vroeg in de ochtend vertrokken uit Nieuwpoort. In kolonne. We waren duidelijk niet de enige die hadden zitten wachten op een weergaatje. Het plan was nogal wisselvallig - eerst maar eens de zandbanken van Duinkerken voorbij en daarna zien we wel. Toch nog wel een goeie 4/5Bft aan wind met bijpassende golven.
De zandbanken liggen langs de gezellige industriestrook van Duinkerken met in de verte de aanblik van de grote ferryhaven van Calais. Beide niet echt wat we in gedachten hadden. Tussen deze twee plaatsen ligt Gravelines. Dit ziet er vanaf zee leuk uit maar het is pas 10u 's ochtends als we er langs varen dus dat lijkt ons nog wat vroeg om te stoppen.
Even voor Calais besluiten we over te steken naar Dover. Dat is bezeild en vanaf daar hopen we een gunstiger positie te hebben op de Normandische kust met al die zuidwestenwind. Het kruisen van de shipping lanes gaat prima al blijft het toch altijd wel een indrukwekkend gezicht als je met je kleine bootje een gaatje moet zien te prikken tussen al die grote zeeschepen en ferries. Een beetje alsof je op je fietsje de A2 tussen A'dam en Utrecht moet oversteken. Eerst komen ze vanaf de ene kant, dan mag je even bijkomen op de middenberm en hop door voor het 2e stuk.
Lekker dom hadden we geen rekening gehouden dat we het laatste stuk richting Dover stroom tegen hadden. In combinatie met een lekker opgebouwd zeetje resulteert dat in een snelheid van 1.2 knoop per uur (dan doe je dus 7 uur over 10 km en dan kan je nog beter gaan lopen). In opdracht van Dover Port Control moesten we ook nog plankgas voor een ferry de havenkom in varen ('come in at your best speed please!') dus blijdschap alom toen we eenmaal in een box lagen.
De ochtend er na alweer vroeg op en om half 7 de haven uit richting Boulogne. Hele mooie dag varen. Windje van achteren, zonnetje er bij, zeeschepen opgeroepen op de marifoon om de koers te overleggen en vijf makrelen aan de haak (toen zijn we maar gestopt met vissen). 's avonds dus heerlijke gerookte makrelenmousse in de kuip. De haven in Boulogne is niet de mooiste maar op een of andere manier raak je er altijd makkelijk aan de praat met andere boten die er liggen. Wij komen er best graag en hebben dit keer ook maar eens het museum in het fort in het ommuurde centrum bezocht nu we de dag er na toch verwaaid bleven liggen.
Op maandag 8/8 weer verder richting zuidwesten. Eerst verjaardagsontbijt voor Floor en daarna haar cadeautje... een 10 uur durend ritje in de Calypso van Boulogne richting Le Treport. Pffff....we weten nu weer hoe een washandje zich voelt na een rondje centrifuge.
Staand lukte het beste om de maag onder controle te houden maar om dat nou 10 uur lang te doen???? Heel blij toen Le Treport in zicht kwam al gingen we wel met knikkende knieƫn richting haveningang met de herinnering aan dezelfde haven 2 jaar geleden. Toen hadden we als gevolg van de sterke stroming van de Summerwind een andere kermisattractie gemaakt - de botsautoin plaats van de Calypso. Dit keer kwamen we wel heelhuids door de sluis en we hebben 's avonds heerlijk fruits de mer gegeten en ons verbaasd dat andere boten die we spraken en zo fantastich zeilen vonden. We hebben onze zeebenen zeker in Amsterdam laten liggen..
Dinsdag 9/8 bruut gewekt om 05u45 (u leest het goed!) zodat we om half 7 door de sluis kunnen. De sluiswachter ws bang dat we anders vast zouden te komen zitten in de havenkom die geheel droogvalt bij laag water.
Hele mooie zonsopkomst en fijn bezeild koersje. We gaan zitten voor een goeie 40 mijl richting Fecamp. Het vroege opstaan breekt ons een beetje op dus we doen om de beurt hazeslaapjes maar verder is het een hele mooie tocht. De wind is wel fris en zo kan het gebeuren dat de een in korte broek en t-shirt aan bakboord zit terwijl de ander met 2 jassen, een muts en capuchon aan stuurboord zit te vernikkelen. Gelukkig is er overgebleven zelfgebakken verjaardagscake om het leed te verzachten.
We redden het net niet om de hele rit in 1 meegaand tij te klaren en de laatste 9 mijl hebben we dan ook stroom tegen. We houden dapper vol maar gooien na 2 uurtjes toch maar de motor aan, Fecamp is in zicht.
We zullen vanavond wel op tijd ons bedje in duiken want het meedogenloze ritme van het tij zal ons morgen opnieuw om 6u ons bed uit jagen. Op naar de Seine baai!!
dinsdag 9 augustus 2016
donderdag 4 augustus 2016
//WL2K Gadverpillekes
Hoe vaak we ook Rob de Nijs' klassieker draaien, het wordt maar geen zomer! Of misschien morgen dan toch? We liggen inmiddels sinds maandag verwaaid in Nieuwpoort en lopen iedere dag trouw naar het havenkantoor - 'doet u nog maar een nachtje, de Summerwind, B20'. Het uitermate vriendelijke havenpersoneel kijkt ons medelijdend aan.
Vanaf Vlissingen voeren we zaterdagochtend uit richting België. Zonnetje, wind en opkruisend zagen we de Nederlandse kust langzaam verdwijnen en Zeebrugge en de Belgische kustflats langzaam verschijnen. We waren vast van plan om het toch zeker tot Nieuwpoort te redden of misschien wel Duinkerken. De dag er na zou er ook nog goede wind staan die ons dan het hoekje om bij Calais zou brengen waarna de Normandische kust aan onze voeten zou liggen. Het geschiedde echter anders..
Het opkruisen ging langzamer dan gehoopt en toen we na twee rakken eigenlijk niet zo heel veel waren opgeschoten, besloten dat we in Oostende zouden stoppen om dan op zondag weer verder te gaan. Omdat we al redelijk in de buurt zaten maar Oostende niet bezeild was, dachten we dat laatste stukje wel even er heen te tuffen. Rrrrrrikketikketik.....rrrrrikketik.....rrrrr....hmmm, de motor start niet. Startaccu leeg? Even een andere accu proberen. Helpt niet. Nieuwe accu proberen. helpt ook niet. Is het de startmotor? Goeie tik er op. Helpt ook niet. Wat nu? Eerst maar eens een slag naar buiten maken op zee en opties overwegen. Voor de zekerheid even met de verzekering gebeld hoe het zit met naar binnen slepen. Uiteindelijk Oostende Kustwacht opgeroepen met de vraag of wij assistentie kunnen krijgen om de haven in te komen als we zelf op zeil naar de havenmonding komen. Oostende Kustwacht is zeer behulpzaam en schakelt de hulp in van een sleepdienst van de jachtclub in het Montgomerydok die ons een mijl voor de haveningang tegemoet komt varen en ons het laatste stukje op sleeptouw neemt. Met een stuur- en vliegwerk meren we af in de haven. Onze sleper heeft een bedrijf in motortechniek en is graag bereid om ons maandag verder te helpen.
Zondag is een gedwongen rust en rommeldag. Met een beetje pijn in het hart zien we een hele goede zeildag aan ons neus voorbijgaan, maar het is lekker weer en Oostende biedt wel echt vakantiesfeer. Casper sleutelt alvast de startmotor er uit en Cedric (onze sleper) komt nog even langs om die te testen. De startmotor werkt nog dus daar zit het probleem niet in. Uiteindelijk blijkt de dag er na dat onze accu's toch meer versleten zijn dan gedacht en omdat we al een paar dagen niet aan de walstroom hebben gelegen hebben ze te weinig power om te starten. Nieuwe accu aangesloten en we kunnen weer gaan! Om een uur of 1 varen we weg uit Oostende. Nu echt op weg naar Duinkerken!
We moeten opnieuw opkruisen en daar zijn we niet echt dol op en onze Summerwind is er ook niet echt voor gemaakt. De wind trekt steeds wat verder aan en we komen langzaam aan bij de zandbanken die voor en bij Duinkerken liggen. Zeilen is dan geen optie meer omdat je goed tussen de tonnen moet blijven en de koers is recht tegen de wind in. We starten de motor en kijken het even aan. Na een klein half uur houden we het voor gezien. We hebben geen zin om nog 3 uur tegen de golven in te stampen, draaien 180 graden om en richten de boeg op Nieuwpoort. Daar waren we eindelijk voorbij!!! Met de wind in de rug keert de rust terug aan boord en we meren een uurtje later af.
En sindsdien checken we om het uur de weerberichten, we fietsen eens naar het dorp en dutten en lezen wat. We gaan naar de visafslag en kopen heerlijke tongetjes die we lekker opbakken. Waar eerst nog een gevoel van verzet overheerst en alle (over)ambitieuze opties worden overwogen, daalt langzaam het besef in dat het niet gaat om de bestemming maar om de trip zelf. Nu is het donderdagavond en als het goed is zal morgenochtend de wind voldoende afgenomen zijn om uit te varen. Frankrijk, Isle of Wight, Engelse Oostkust, niks is bezeild. Dus ons plan is om geen plan te maken en maar te zien wat morgen ons brengt. Zon op ons snuit en wind in ons haar en dan is het goed!
Vanaf Vlissingen voeren we zaterdagochtend uit richting België. Zonnetje, wind en opkruisend zagen we de Nederlandse kust langzaam verdwijnen en Zeebrugge en de Belgische kustflats langzaam verschijnen. We waren vast van plan om het toch zeker tot Nieuwpoort te redden of misschien wel Duinkerken. De dag er na zou er ook nog goede wind staan die ons dan het hoekje om bij Calais zou brengen waarna de Normandische kust aan onze voeten zou liggen. Het geschiedde echter anders..
Het opkruisen ging langzamer dan gehoopt en toen we na twee rakken eigenlijk niet zo heel veel waren opgeschoten, besloten dat we in Oostende zouden stoppen om dan op zondag weer verder te gaan. Omdat we al redelijk in de buurt zaten maar Oostende niet bezeild was, dachten we dat laatste stukje wel even er heen te tuffen. Rrrrrrikketikketik.....rrrrrikketik.....rrrrr....hmmm, de motor start niet. Startaccu leeg? Even een andere accu proberen. Helpt niet. Nieuwe accu proberen. helpt ook niet. Is het de startmotor? Goeie tik er op. Helpt ook niet. Wat nu? Eerst maar eens een slag naar buiten maken op zee en opties overwegen. Voor de zekerheid even met de verzekering gebeld hoe het zit met naar binnen slepen. Uiteindelijk Oostende Kustwacht opgeroepen met de vraag of wij assistentie kunnen krijgen om de haven in te komen als we zelf op zeil naar de havenmonding komen. Oostende Kustwacht is zeer behulpzaam en schakelt de hulp in van een sleepdienst van de jachtclub in het Montgomerydok die ons een mijl voor de haveningang tegemoet komt varen en ons het laatste stukje op sleeptouw neemt. Met een stuur- en vliegwerk meren we af in de haven. Onze sleper heeft een bedrijf in motortechniek en is graag bereid om ons maandag verder te helpen.
Zondag is een gedwongen rust en rommeldag. Met een beetje pijn in het hart zien we een hele goede zeildag aan ons neus voorbijgaan, maar het is lekker weer en Oostende biedt wel echt vakantiesfeer. Casper sleutelt alvast de startmotor er uit en Cedric (onze sleper) komt nog even langs om die te testen. De startmotor werkt nog dus daar zit het probleem niet in. Uiteindelijk blijkt de dag er na dat onze accu's toch meer versleten zijn dan gedacht en omdat we al een paar dagen niet aan de walstroom hebben gelegen hebben ze te weinig power om te starten. Nieuwe accu aangesloten en we kunnen weer gaan! Om een uur of 1 varen we weg uit Oostende. Nu echt op weg naar Duinkerken!
We moeten opnieuw opkruisen en daar zijn we niet echt dol op en onze Summerwind is er ook niet echt voor gemaakt. De wind trekt steeds wat verder aan en we komen langzaam aan bij de zandbanken die voor en bij Duinkerken liggen. Zeilen is dan geen optie meer omdat je goed tussen de tonnen moet blijven en de koers is recht tegen de wind in. We starten de motor en kijken het even aan. Na een klein half uur houden we het voor gezien. We hebben geen zin om nog 3 uur tegen de golven in te stampen, draaien 180 graden om en richten de boeg op Nieuwpoort. Daar waren we eindelijk voorbij!!! Met de wind in de rug keert de rust terug aan boord en we meren een uurtje later af.
En sindsdien checken we om het uur de weerberichten, we fietsen eens naar het dorp en dutten en lezen wat. We gaan naar de visafslag en kopen heerlijke tongetjes die we lekker opbakken. Waar eerst nog een gevoel van verzet overheerst en alle (over)ambitieuze opties worden overwogen, daalt langzaam het besef in dat het niet gaat om de bestemming maar om de trip zelf. Nu is het donderdagavond en als het goed is zal morgenochtend de wind voldoende afgenomen zijn om uit te varen. Frankrijk, Isle of Wight, Engelse Oostkust, niks is bezeild. Dus ons plan is om geen plan te maken en maar te zien wat morgen ons brengt. Zon op ons snuit en wind in ons haar en dan is het goed!
Abonneren op:
Posts (Atom)